گل ها را می بیند؟
کور و کر و لال به دنیا آمد. با این حال در دنیای انسان ها محتاج نشد . علاوه بر این ،فلسفه دان
قابلی هم شد. از همان ابتدا نمی توانست ببیند ،نمی توانست حرف بزند، نمی توانست بشنود،اما
توانست بر همه ی این نقایص غلبه کند و یک روز چنین گفت:«گاهی با خودم می گویم چه خوب
بود اگر هر انسانی دو روز در سال از نعمت های بینایی و شنوایی اش محروم می شد. آن وقت
می توانست در تاریکی به ارزش بینایی و در سکوت به ارزش شنیدن و لذت بردن از صد اها
پی ببرد. اگر هلن کلر فقط برای چند روزی می توانست ببیند، اول از همه دلش می خواست
چه چیزهایی را ببیند ؟ او شاید می گفت:«روز اول دلم می خواست کسانی را ببینم که با کار ها و
کمک ها یشان به زندگی ام معنا دادند. من تنها با لمس کردن خطوط چهره ی آدم ها می توانم
احساس کنم. که آیا ناراحت هستند و یا خوشحال هستند. ولی آیا آن هایی که می توانند ببینند ، از
چشم هایشان خوب استفاده می کنند؟ آیا خوب به رنگ چشم ها و خطوط چهره کسانی که دوست
دارند، توجه می کنند؟ بلی ، روز اول دوستان نزدیکم را به خانه دعوت می کردم و مدتی طو لا نی
به چهره شان خیره می شدم. بعد دلم می خواست که نوزاد تازه به دنیا آمده ای را ببینم. فقط
می خواستم که از معصومیت آن نوزاد سهمی از زیبایی هم نصیب من شود. بعد می خواستم
کتاب ها را ببینم. از خدا می خواستم که آن شبغروب خورشید در خشان تر را ببینم . از خدا
می خواستم که آن شب غروب خورشید در خشان تر و با شکوه تر از هر زمان دیگری باشد .
چشم هایم را هیچ نمی بستم ، روز بعد طلوع خورشید را تماشا میکردم . بعد دلم می خواست که
آثار هنرمندان راببینم.»
اگر می توانید به مدت سه روز خود را در خانه حبس کنید و سعی کنید که در این مدت نه
چشم هایتان به کسی یا چیزی بیافتد و نه گوش هایتان صدایی را بشنود. بعد از سه روز ،بار دیگر
طوری به صدا ها گوش کنید که گویی قبلأ هیچ نمی توانسته اید ببینید. بعد از سه روز بار دیگر
طوری به صدا ها گوش کنید که گویی قبلا هیچ نمی توانسته اید بشنوید. شاید آن زمان متوجه
چیز هایی خارق العاده شوید،چیز هایی که همیشه می دیدید و می شنیدید ، اما زیبایی آنها را درک
نمی کردید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر